18.

- O nich mi jeszcze nie powiedziałaś. - powiedziała po polsku Nikola.
- To teraz będziesz miała okazję ich poznać i rozejrzeć się po okolicy. - uśmiechnęłam się do niej. - Jasne, że idziemy. - odpowiedziałam tym razem do Sue i jej ekipy. - Mamo! Wychodzimy z Nikolą, nie wiem o której wrócimy!- krzyknęłam jeszcze do mamy i zamknęłam drzwi.
Skierowaliśmy się do znanego mi już skejtparku. Tak krótko tu jestem a tyle już poznałam. Chyba nie jest aż tak źle. - pomyślałam. Stanęliśmy przy rampie, która była warta zapamiętania.
- Nikola, poznaj to jest Sue, Nick, Maggie, Carol i Mike. Poznałam ich własnie w tym miejscu. Kochani to jest Nikola. - tym razem zwróciłam się do nich.
- Nicol? - zapytał rozbawiony Nick. - Dziwne macie imiona w tej Polsce. - zaśmiał się na co Sue dała mu kuksańca w bok.
- Czepiasz się. Pokaż jak jeździsz a nie. - zaśmiałam się tym razem ja.
- A ja mogę spróbować? - zapytała Nikola.
- A umiesz? - zapytał Mike podając jej swoją deskę.
- Sam zobacz. - odpowiedziała zadziornie Nikola. Przyglądałam się im z rozbawieniem. Nikola często jeździła w Polsce na desce, więc do najgorszych nie należy. Po chwili była już na rampie zjeżdżając z łatwością w dół. Wszyscy przyglądali się jej z niedowierzaniem. Zaśmiałam się na co wszyscy skierowali wzrok na mnie.
- Widzicie? Moja przyjaciółka jest najlepsza. - powiedziałam, przytulając schodzącą z rampy Nikole.
- Tak? Wyzwanie? - zaśmiał się Mike wchodząc na rampę.
Kilka godzin spędziliśmy na rampach. Od śmiechu bolał mnie brzuch. Cudownie było patrzeć jak reszta się przekomarza, kto jest lepszy. W oddali zauważyłam samochód, z którego wystawiony był aparat. Czyżby ktoś robił nam zdjęcia?
- Ej Ty! - krzyknęłam i puściłam się biegiem w kierunku samochodu.